Vandaag is het 13 juli 2014. Precies een maand voordat ik vertrek naar de Verenigde Staten. Ik heb er echt super veel zin in! Deze maand heb ik nog mijn afscheidsfeestje en moet ik alles inpakken.

Maandagochtend had ik een interview met een journalist van de Stentor gehad voor een stuk in de krant over mijn jaar in Illinois. De bedoeling hiermee was ook wat aandacht te besteden aan AFS omdat AFS nog steeds gastgezinnen zoekt in Nederland. Dezelfde middag was er nog een fotograaf langsgekomen en woensdag stond er een leuk stuk in de krant:

Woensdag ben ik naar Amsterdam geweest om mijn visum aan te vragen. Hiervoor had ik eerder al heel veel papieren moeten in vullen. Dit was af en toe wat puzzelen omdat sommige vragen niet heel duidelijk waren. Maar we zijn er uit gekomen. In het Consulaat in Amsterdam moest ik nog al mijn vingers laten scannen voor mijn vingerafdrukken en moest ik nog een kort gesprekje. In het gesprekje vroegen ze mij waar ik heen zou gaan en of ik er zin in had en ook nog of ik eerder in Amerika ben geweest. Alles was goed dus ik krijg binnenkort mijn visum binnen! 🙂

Daarna ben ik samen met Mariël (die ook met AFS naar de VS gaat) naar het Rijksmuseum gegaan. Mijn ouders waren daar al heen terwijl wij onze visum aanvraagden. Het was wel leuk om een keer in het Rijksmuseum te kijken. Als Nederlander moet je daar toch een keer geweest zijn.

Daarna zijn we door de stad terug naar het station gelopen. Hier kwamen we Roos nog tegen die ook haar visum ging aanvragen. Bij het station hadden we afscheid genomen van Mariël, ik zie haar waarschijnlijk niet meer voor ons vertrek. Onze auto stond bij de ArenA dus daar zijn we met de metro heen gegaan vanaf het station.

We zijn ook nog even langs de Makro geweest. Hier had ik nog een nieuwe jas gekregen voor de zomer. Ook kan de jas handig zijn voor straks in Illinois. Ik heb vanaf de Makro weer naar huis gereden. In het begin was het best wel wennen omdat ik nog nooit in zo’n drukte had gereden. Maar we hebben het overleefd.

Woensdagavond had Nederland helaas verloren van Argentinië na een spannende wedstrijd. Maar gister hebben ze nog van Brazilië gewonnen en daarmee de 3de plaats op het WK. Ik had niet verwacht dat wij zo hoog zouden eindigen voordat het WK was begonnen.

Binnenkort krijg ik mijn vlucht. Ik check mijn mail nu heel vaak omdat ik het echt graag wil weten. Ik hoor het vast wel binnen een maand. Want over een maand zit ik (bijna) in het vliegtuig! 🙂

Vorig weekend hadden we het introductiekamp van AFS. In het Stay Okay in Soest hebben zes vrijwilligers mij en 40 andere uitgaande scholieren voorbereid op een jaar in het buitenland. Het was leerzaam en het was gezellig. Het was echt super leuk om iedereen te ontmoeten die weg gaat. Ik heb ook al een mail gehad van mijn vrijwilligster in de USA. Het komt nu steeds dichterbij en ik krijg er steeds meer zin in!

Ik was geslaagd voor de HAVO maar bij de examens had ik mijn biologie slecht gemaakt. Op mijn eindlijst had ik een 5.  Daarom heb ik dit examen herkanst. Ik hoefde maar 0,1 punt hoger op het examen om een zes te staan, maar het is een 7 geworden! Voor Amerika is een HAVO diploma niet gelijk aan een “graduation”. Het is een schooljaar minder en ik kan er nog niet mee naar de universiteit. Daarvoor moet ik nu eerst nog twee jaar VWO doen of het eerste HBO jaar halen. Dit moeten we in Amerika goed uitleggen omdat ik ook graag mijn Highschool diploma wil halen en sommige scholen zeggen dat je niet twee keer een “graduate” kunt zijn. Ik ben dus nog niet graduated maar hoop dat in Oak Brook te doen.

Deze week heb ik samen met mijn vader die het ook leuk vond om te doen, gewerkt aan een presentatie over Nederland. Hij is heel mooi geworden. Dus bij AFS bijeenkomsten en op school kan ik straks goed laten zien waar ik vandaan kom.

Mijn AFS jaar kost veel geld. Je krijgt er ook heel veel voor terug en AFS is beslist niet een dure uitwisselingsorganisatie maar het blijft een flink bedrag. Een groot deel is door mijn ouders betaald maar ik moet ook een groot gedeelte zelf betalen. Daarvoor hebben we mijn zeilboot verkocht en ben ik nu hard aan het werk bij opa en oma. Ik wil in Amerika ook graag blijven shorttracken. Die trainingen kosten ook veel geld. Daarom hebben we de Stichting Grote Broer gevraagd of ze mij willen ondersteunen bij deze kosten. Ik ben echt heel erg blij dat we gister bericht kregen dat de Stichting Grote Broer heeft besloten om dat te doen. Zo krijg ik een heel stuk meer lucht in mijn financiën tijdens mijn AFS jaar.

“Stichting Grote Broer is er voor kinderen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking, kinderen met een bijzonder talent en voor kinderen met een bijzondere wens of droom. De hulp van Grote Broer kan financiële steun voor een individueel kind betreffen. Maar ook hulp voor een groep kinderen, zoals bijvoorbeeld een school voor gehandicapte kinderen. Grote Broer helpt tevens bij het organiseren van evenementen voor kinderen. Want ook dat kan voor een kind een belangrijke impuls zijn in het leven. “

Ik bedank de Stichting Grote Broer heel hartelijk voor deze bijdrage en daarmee voor hun steun aan mijn sportieve ambities. Namens de Stichting mag ik ook andere jongeren oproepen die in de doelstelling van de Stichting vallen, om een beroep op deze Grote Broer te doen.

Nu ik zeker weet dat ik geslaagd ben, kunnen we verder met de voorbereidingen op mijn jaar in Amerika. Vanavond hebben we even geskyped met mijn gastmoeder Becky en gastzus Hannah. We hadden ook wat praktische vragen over dingen die ik wel of niet mee moest nemen zoals mijn skeelers en wielerkleding. Omdat ik naar verwachting veel nieuwe mensen in het schaatsen ga ontmoeten, had ik via het hoofd KNSB sponsoring van KPN Mark Versteegen gevraagd of ik misschien wat weggeefsouvenirs kon krijgen. En zo kreeg ik vorige week een hele doos vol Wilhelmutsen, KPN/KNSB handschoenen, sleutelkoorden enzovoorts gekregen. Heel erg bedankt daarvoor!

Opa en oma hadden bij de groothandel wat Nederlandse souvenirs meegenomen en deze heb ik bij de doos in gestopt. De doos hebben we nu via DHL aangemeld voor verzending en maandag leveren we hem op een servicepunt af. Dat is weer een hele doos en 9 kilo die ik niet mee in het vliegtuig hoef te nemen. En tot 10 kilo voor € 32,50 naar de USA krijgen is vast goedkoper dan de extra kosten voor vliegtuigbagage. Ik hoop dat de doos er is voordat ik zelf in Oak Brook aankom.

Verder ben ik deze dagen veel aan het werk bij opa en oma om straks genoeg geld te hebben om in Amerika te kunnen schaatsen en wat extra leuke dingen te doen. En ik ben begonnen biologie te leren om via de herkansing van komende week mijn eindcijfer nog op proberen te halen.