Na mijn jeugdschaatslessen ging ik langebaanschaatsen bij STGiethoorn en in het overgangsuur. Na het overgangsuur ging ik ook bij Shorttrackclub Thialf. Ik zit nu in de Friese Shorttrackselectie en ben gestopt met langebaanschaatsen.

Ik heb voor school een filmpje over shorttrack gemaakt dat heel veel uitlegt over deze sport:

SHORTTRACK IN EEN NOTENDOP
Shorttrack is High Definition Speedskating. Met vier t/m zes of soms meer rijders in een baan van 111,11 meter de baan en dan een spel vol tactiek en actie strijden om een plek in de volgende ronde. De afstanden zijn grotendeels gelijk aan de langebaan: meestal 500, 1000 en 1500 meter. De aflosssing gebeurt meestal over een 3 of 5 km.

De wedstrijdopbouw
Een shorttracktoernooi wordt over 500, 1000 en 1500 meter verreden. Soms moeten rijders zich via voorrondes en een herkansingsronde voor het hoofdtoernooi plaatsen. Op het hoofdtoernooi begint elke afstand met de heats. De precieze
kwalificatie wordt bepaald door het aantal deelnemers. In de heats, de kwartfinale en de halve finale gaan per rit meestal de eerste twee rijders door naar de hoogste groep. Soms ook de snelste derde. Pas in de finaleronde gaat het om de medailles.
In de A-finale om de eerste plaatsen en in lagere finales om lagere plaatsen. Op basis van elk afstandsklassement worden punten verdeeld. Alleen in de A-finale krijg je “finalepunten”. Het puntentotaal over alle afstanden bepaalt het eindklassement.

De wedstrijdregels
Een 500 en de 1000 meter worden met vier rijders verreden. De 1500 meter met maximaal zes rijders. Soms staan er meer rijders op het ijs. Dat kan gebeuren als er in de voorgaande ronde iemand in kansrijke positie zodanig onreglementair is gehinderd dat deze wordt toegevoegd. Penalties kun je krijgen voor je tweede valse start – elke rijder mag een keer vals starten – , voor het hinderen van je tegenstander vanaf het moment dat deze bij het inhalen naast je zit (impeding), voor een schoppende beweging bij de finish (kicking out), voor het afsnijden van de wedstrijdbaan (off track) en voor een aantal kleinere vergrijpen zoals zonder de vereiste bescherming op het ijs staan.
Vanwege de veiligheid en voor een eerlijke competitie worden deze regels streng nageleefd. Er staan scheidsrechters op en naast het ijs en bij belangrijke wedstrijden worden videobeelden gebruikt.

De aflossing
Eén van de meest spectaculaire onderdelen van een wedstrijd is de aflossing, oftewel relay. Hier starten 4 teams met elk vier rijders in een wedstrijd over drie of vijf kilometer. Het aflossen gebeurt via een duw en moet in met blauwe lijnen aangegeven vakken op het rechte eind gebeuren. Alleen bij een val mag je op een andere plek via een aanraking aflossen.

De laatste twee rondes moeten door de zelfde rijder worden geschaatst, behalve weer bij een val. De jury geeft door een schot met het startpistool aan dat het leidende team nog één keer mag aflossen. Bij de relay staan er zestien schaatsers op het ijs. Het is dan ook een heel spektakel als die bij hoge snelheid aan het aflossen zijn.

De wedstrijdbaan
De finish van een shorttrackwedstrijd is altijd op dezelfde plek. Dankzij fotofinish zijn de tijden tot op een duizendste van een seconde precies. De 111 meter lange baan is met blokje op het ijs aangegeven: zeven blokjes in elke bocht. Voor elk blokje staan er vijf stippen op een meter naast elkaar in het ijs. Zo kan de baan na elke één of twee ritten een meter opschuiven zodat er in de bocht steeds goed ijs ligt. De start verschuift dan ook mee, zodat de ritafstand blijft kloppen. De straal van de bocht is 8 meter. En dat bij ongeveer 50 kilometer per uur! Techniek is bij shorttrack super belangrijk omdat elk foutje wordt afgestraft!